Na een turbulent seizoen met hoge pieken en diepe dalen, was het in oktober al tijd om binnen te gaan trainen en de voorbereiding te starten voor 2024. Gedreven door competitie, vind ik de winterperiode met de nadruk op techniek en rustige progressie altijd lastig, en scroll ik op mijn nieuwe Motorola vaak door de foto’s van afgelopen maanden. Wat is het eigenlijk een gek jaar geweest! 

Na een waanzinnige trainingblok komen Ruben en ik slecht uit de startblokken tijdens de toernooien in Brazilië en Mexico. Om mijn Olympische droom levend te houden, kies ik voor een nieuwe partner, de ervaren Christiaan Varenhorst, die tijdens ons derde toernooi samen, een blessure oploopt. Shit! Onder het motto “niks te verkiezen” ga ik met Yorick naar het EK, vooral om plezier te maken en wat wedstrijden te spelen. Op een of andere manier winnen we daar zilver en zet ik een prestatie neer waar ik niet over had durven dromen. Helaas kan ik niet veel met mijn onoverwinnelijkheidsgevoel, en heb ik vanuit mijn moto smartphone moeten toekijken naar het WK in Mexico. Een gedwongen en vroegtijdige start van de “off-season”. 

Oktober was een moeilijke maand. Ik voelde mij volledig doelloos. Dit kwam gedeeltelijk doordat ik net was afgestudeerd en voor het eerst mijn overtollige energie niet kwijt kon in de financiële boeken.

Daarnaast ging het herstel van Chris trager dan verwacht, en raakte ik vaak gefrustreerd op training. Als super vrolijke en positieve jongen is het best gek om een lange periode chagrijnig te zijn, en ik wist niet zo goed wat ik moest doen. Gelukkig hebben mijn goede vrienden voor mij kunnen zorgen, door mij af het toe te laten zien hoe een normale jongen van 22 zijn tijd besteed 🙂 

We zijn nu alweer tegen het eind van december, en het gaat weer helemaal goed met mij. Ik heb de motivatie en wil om beter te worden volledig terug gevonden, en ik ben samen met een fitte Christiaan enorme stappen aan het zetten richting wereldtop-niveau. Daarnaast ben ik begonnen met een parttime baan in fusies en overnames, zodat ik tijdens deze saaiere winter periode geprikkeld blijf en wat bij kan verdienen. Ik kan niet wachten om vanaf februari/maart weer op reis te gaan en samen met mijn partner gehakt te maken van de concurrentie. Kom maar op! 

Ps: omdat ik niet mee mag snowboarden met mijn familie, ben ik op dit moment onderweg naar Vietnam, waar ik een week lang ga coachen op een beachvolleybal kamp. Tijdens de 30h lange terugreis ga ik op mijn oneindige Motorola batterij uitgebreid (foto)verslag doen van mijn avonturen. Tot snel!