Slechts tien dagen na mijn vorige blog zit ik alweer in het vliegtuig terug naar huis. De reisroute Vietnam-Maleisië-Doha-Amsterdam is geen pretje, maar met zoveel gedachten die door mijn hoofd razen, vliegt de tijd letterlijk en figuurlijk voorbij. Terwijl ik door mijn foto’s scroll, maak ik uitgebreide notities op mijn nieuwe motorola edge 40 pro, die de lange reis dankzij de uitstekende batterij gemakkelijk doorstaat. Wat een bijzonder land en wat een avontuur, mijn eerste keer in Azië…

Van de ruime week in Vietnam werk ik vijf volle dagen als trainer bij Beachboxcamps, een kamp dat beachvolleybal liefhebbers uit de hele wereld aantrekt. Het is geen echte vakantie, want ik sta al om 7.30 uur op het strand om groepen training te geven, en ik sluit de dag pas af bij zonsondergang met een duik in de zee. Ondanks de fysieke uitputting geeft het me ontzettend veel energie, omdat ik mijn passie met zoveel mensen kan delen. Als topsporter denk ik vaak aan mijn eigen prestaties en doelen, en vergeet ik hoeveel mensen ik met mijn enthousiasme en glimlach op het veld inspireer. Pas op het kamp realiseer ik me dat er sporters zijn die naar mij opkijken en motivatie uit mijn wedstrijden halen. Dit geeft mij een enorme drive om door te gaan en het beste uit mijn sportcarrière te halen!

Connecties maken gaat met de gedeelde liefde voor beachvolleybal makkelijk, en de dagen vliegen tussen trainingen, wandelingen en spelletjes voorbij. Mijn normale leven in Den Haag staat even helemaal stil, en ik voel me gelukkig. Iedereen heeft een eigen verhaal, en ik ben echt onder de indruk van de hoeveelheid mensen die de wereld rondreizen met een online baan. Misschien is dat wel iets voor later, werken vanuit mijn Motorola als een digital nomad. Het beachvolleyballen is helemaal leuk, maar het hoogtepunt van mijn reis vind ik toch het ontdekken van de Vietnamese cultuur. Ik ben nog nooit in Azië geweest en kijk de hele week verbaasd om me heen. Het is werkelijk een andere wereld!

Terwijl de meesten de hele week binnen de veilige muren van ons vijfsterrenresort blijven, genieten mijn nieuwe maatje en collega-trainer Piotr en ik ervan om de omgeving en de vissersdorpjes te verkennen. Tijdens ons eerste uitje leren we Jim kennen, de enige local in de omgeving die Engels spreekt. Ik kan niet precies uitleggen waarom, maar er was direct een klik tussen ons drieën, en al snel vormden we een hechte vriendschap.

Bijna elke dag haalt Jim ons op met zijn scootertje om ons iets nieuws te laten zien, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. We krijgen een echt kijken in het leven van een Vietnamees: we gaan vissen, bezoeken de rijstvelden, lopen mee op een basisschool en eten bij de lokale restaurantjes (70 cent per stevige maaltijd). Gelukkig heb ik alle avonturen van een lange Hollander, een ervaren Pool en een kleine Vietnamees op een scooter kunnen vastleggen met de prachtige camera van mijn nieuwe Moto. Momenten om nooit te vergeten!

Mijn eerste keer buiten het resort vond ik best eng. Het voelde alsof we honderd jaar terug in de tijd gingen; wat een armoede! Hele gezinnen in piepkleine huisjes, eten met de handen en met z’n vijven op een scootertje. Maar terwijl de meeste arme bevolkingen op de wereld altijd iets van je willen, is het hier juist andersom. De locals zijn blij, staan voor elkaar klaar en helpen zelfs toeristen zonder iets terug te verwachten. Ik blijf verrast over de enorme vriendelijkheid van de Vietnamese bevolking. Ze hebben niets, maar zouden je met een glimlach alles geven. Het is zo’n groot contrast met de westerse wereld dat ik er serieus over moet nadenken op weg terug naar huis. Als wij ook maar iets meer zouden doen voor onze medemens, zou onze wereld een stuk mooier zijn… en het begint natuurlijk allemaal bij onszelf! Ik hoop dat ik mijn ervaringen kan meenemen in mijn dagelijks leven en mensen kan inspireren om wat meer te doen voor anderen.

Dus, als je dit leest, hierbij een herinnering om iets te doen voor een naasten zonder er direct wat voor terug te vragen of te verwachten!

Tot het volgende avontuur,

Groetjes, Leon