De perfecte verjaardag en een vervelende blessure

Leon Ruben King of The Court

September breekt aan voor onze twee Motorola Beachvolleyballers, en terwijl alle leeftijdgenoten juist weer beginnen met school of werk, hebben zij een ongewoon rustige maand. Sinds het begin van het jaar zijn Leon en Ruben vaker op reis dan thuis, om hun Olympische droom na te volgen. Het voelt daarom gek om een maand in Nederland te zijn, zonder exotische avonturen. Het lichtpuntje in deze ‘saaie’ tijd is King of The Court Utrecht, een waanzinnig showevenement. Een van onze toppers heeft beleeft daar de dag van zijn leven, terwijl de andere ongelukkig moet toekijken….

Ruben viert zijn verjaardag in het zand van Utrecht

Een hele maand thuis vind ik na een jaar vol reizen en toernooien eigenlijk wel fijn. Ik heb nu eindelijk de tijd om mijn familie te zien, die ik erg mis op reis. Maar ergens wil ik ook niet stoppen met het avontuur, want Leon en ik hebben het beste seizoen van ons leven. Week in week uit adrenaline, geweldige fans, pieken en dalen; het is verslavend. Gelukkig staat het EK King Of The Court in Utrecht op de planning, een nieuw showconcept met 5 teams op een veld, muziek en omdat er geen wereld ranking punten te verdienen zijn, speelt iedereen onbevangen, en dat levert mooie momenten op.

Ruben in het zand van Utrecht

Een paar dagen voor het toernooi krijgen we helaas slecht nieuws, Leon kan niet spelen door een blessure. Gelukkig hebben we naast dit toernooi niks op de planning staan, en dus Leon kan rustig zijn herstel traject volgen met de medische staf. Ik zou ook rustig aan kunnen doen….. maar wat Leon en ik allebei in ons hebben is dat we geen kansen laten liggen om op het hoogste niveau te presteren, wel of geen rankingpunten, wij houden van het spelletje! En gelukkig heb ik een goeie vervanger kunnen regelen. Namelijk de ervaren Christiaan Varenhorst! 

Een mooie uitdaging voor mij, normaal speel ik als blokkeerder en sta aan de rechterkant van het veld, maar dat moet ik helemaal omgooien, omdat Christiaan op precies dezelfde positie speelt.  Ik zie dit als een mooie uitdaging om mij te ontwikkelen in de aspecten van de sport die ik wat minder beoefen; dit gaat mij alleen maar beter maken!

Ook met een nieuwe partner spelen kan verfrissend zijn, elke dag tegen hetzelfde gezicht aan kijken kan vermoeiend zijn, zeker omdat ik Leon op dit moment vaker zie dan mijn vriendin. Het toernooi gaat hartstikke goed en het voelt waanzinnig om op het jaarbeursplein te spelen. Het thuispubliek juicht ons door elke ronde heen, tot  we uiteindelijk in de finale staan! Wat een prestatie, en dat zonder met elkaar getraind te hebben. De finale staat ook nog is op een mooie dag gepland, OP MIJN VERJAARDAG! Een stadion vol met fans die voor je zingt, dat maak je niet elke dag mee. 25 jaar geworden, vrienden en familie in het publiek, sporten op het hoogste niveau.  Life is good

Leon moet toekijken, en dat is vreselijk moeilijk

Een slijmbeursontsteking in mijn knie met een hersteltijd van 4 weken! Daar zit ik niet op de wachten. Ik vind stilzitten echt waardeloos en ik kan niet wachten tot het weer tijd is om te trainen en te presteren. Ik ben daarom ook iets te enthousiast, en de medische staf moet me vaak genoeg wijzen op het strikte herstelprogramma. Ik kom er steeds vaker achter dat herstel en rust even belangrijk is voor een topsporter als hard trainen. Met pijn in mijn hart moet ik mij daarom ook uitschijven voor King of The court, waar ik graag een show had gegeven aan het Nederlandse publiek.

Terwijl ik vanaf de zijlijn Ruben aanmoedig en mooie shots maak op mijn Motorola, krijg ik de zoveelste bevestiging dat ik niet gemaakt ben om toe te kijken hoe andere mensen spelen voor de grote prijzen.