Mijn biografie

Ik ben 17 jaar en kom uit Destelbergen. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik een redelijk bijzondere hobby heb, ik doe namelijk aan urban exploring of kortweg urbex. Letterlijk vertaald betekent dat: “het verkennen van stedelijke gebieden”. In de praktijk betekent dit dat ik verlaten en vervallen gebouwen bezoek om er foto’s van te nemen.

Hoe ik de urbexwereld ontdekt heb

Ik ben eigenlijk heel toevallig in deze urbexwereld gerold. Het is niet zo dat ik op een dag wakker werd en dacht: vandaag ga ik eens foto’s maken van leegstaande gebouwen. Het is allemaal begonnen toen ik op familie uitstap was. We kwamen toen een mooi burgerhuis tegen. Mijn papa en ik gingen wat dichterbij en zagen dat het vervallen en helemaal overwoekerd was. En wat bleek? De deur stond open! En zo is het allemaal begonnen: ik nam binnen een kijkje en ik werd meteen helemaal overdonderd door de schoonheid van de leegte en het verval en dat was het moment dat ik besloot dat ik dat nog vaker wilde doen.

Verlaten locaties en de regels

In het begin was het niet zo eenvoudig om deze verlaten locaties te bezoeken. Ik was nog maar 14, dus ik moest alles alleen met de fiets doen. Ik heb veel kilometers afgelegd, door heel Vlaanderen, zelfs tot in Wallonië. Ik kon in het begin dus ook maar 1 locatie per dag fotograferen. Maar nu is het hele urbex avontuur al meer op gang gekomen.

Het is wel belangrijk dat je je aan enkele regels houdt als je aan urban exploring wilt doen. Urbex draait immers echt om respect voor het verlaten gebouw. Als het dicht is, is het dicht en mag je niet inbreken. Als je wel kan binnengaan dan mag je natuurlijk niks meenemen. Als elke urban explorer iets zou meenemen, is die plaats binnen de kortste keren leeg en dan heb je niks meer om te fotograferen. Je mag uiteraard ook niks kapotmaken. Kort samengevat: het moet lijken alsof je daar nooit bent geweest.

Om te vermijden dat er mensen met slechte bedoelingen naar zo’n verlaten gebouw gaan houden wij de locaties geheim. Het is werkelijk een no go om locaties en coördinaten openbaar te delen. Dan trek je de foute mensen aan en gaat iedereen er binnenwandelen alsof het een toeristische attractie is. Voor je het weet schiet er dan niks meer van over en dat is niet de bedoeling.

Naast het feit dat ik deze bijzondere hobby heb, ben ik nog steeds een hele normale 17-jarige. Ik heb Grieks-Wiskunde gestudeerd in het middelbaar en sta nu op het punt om criminologie aan de unief te gaan studeren en eventueel fotografie als tweede studie. Voor de rest hou ik me graag bezig met toneel, poëzie en dans. Ik ben al altijd graag creatief bezig geweest en ik zie me ook niks anders doen.

Mooie vooruitzichten

Voor deze zomer heb ik alvast mooie vooruitzichten en ook krijg ik de kans mijn creatieve kant nog meer te ontplooien: ik vertrek namelijk naar Italië om daar het verval vast te leggen. De renaissance-architectuur van de verlaten gebouwen in  Italië is voor mij echt de hemel op aarde, dus ik sta natuurlijk te popelen om met mijn camera in de hand Italië rond te trekken.